Category Archives: avopolis.gr/theatre/

>Η Ρήνα με τους δυο της γιους, τον Αντώνη και τον Λευτέρη, είναι Ρώσοι μετανάστες στην Ελλάδα.. Οι συνθήκες είναι δύσκολες. Ο Λευτέρης, ο μικρότερος γιος, πάσχει από σχιζοφρένεια και αντιδρά στις θεραπευτικές αγωγές.Ο Αντώνης, δείχνει να έχει προσαρμοστεί καλύτερα … Continue reading →

>Ο Θοδωράκης (Γιάννης Τσιμιτσέλης) έχει επινοήσει ένα φανταστικό φίλο από την Πάτρα, τον Λευτεράκη για να μπορεί να ξεφεύγει από τη γυναίκα του Φωφώ (Βασιλική Ανδρίτσου) και να συναντά την ερωμένη του. Μια μέρα, όμως, εμφανίζεται ο Λευτεράκης με σάρκα … Continue reading →

>Θέατρο μέσα στο θέατρο, κριτική της γραφής, ο γοητευτικός συνδυασμός των ανεκπλήρωτων επιθυμιών και των αδιεξόδων, «ο γλάρος» του Τσέχοφ.Ο νεαρός συγγραφέας Κονσταντίν Γραβρίλοβιτς Τρέπλιεφ ανεβάζει ένα πρωτοποριακό θεατρικό με πρωταγωνίστρια την αγαπημένη του Νίνα.Η μητέρα του και ηθοποιός Ιρίνα … Continue reading →

>«Kαι δεν θα χωρίσουμε ποτέ» είναι μια φράση που επαναλαμβάνει το βασικό γυναικείο πρόσωπο («Εκείνη»), παραπέμποντας περισσότερο στην ανεξίτηλη εγγραφή του βιώματος μιας σχέσης, παρά στην τρέχουσα πραγματικότητα που έχει πάρει το δικό της δρόμο.Θα μπορούσε να υπάρχει μια ιστορία … Continue reading →

>Η κόρη της κυρίας Γουόρεν, η Βίβι επιστρέφει από τις σπουδές της στο Κέμπριτζ, στις οποίες αρίστευσε. Ανακαλύπτει όμως ότι τα χρήματα για τις σπουδές της προέρχονταν από την πορνεία της μητέρας της. Η σύγκρουση των δυο γυναικών είναι αναπόφευκτη. … Continue reading →

>Επίκαιρη και διαχρονική η τραγωδία του Ευριπίδη. Οι τρωάδες, οι αιχμάλωτες γυναίκες της νικημένης και συλημένης Τροίας, έχουν μεταβληθεί σε σκλάβες που είναι εξαναγκασμένες να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και ν’ ακολουθήσουν τους νικητές σε νέους άγνωστους γι’ αυτές τρόπους. … Continue reading →

>Η παρωδία ήδη από την Αρχαιότητα βρίσκει πρόσφορο έδαφος στο θέατρο και αναπτύσσεται με την κωμική μίμηση των θεματικών ενός αναγνωρίσιμου «προτύπου» (μυθικό σχήμα, ένας συγγραφέας, ένα έργο). Το έργο των Ρέππα – Παπαθανασίου παρωδεί το μύθο σύμφωνα με τον … Continue reading →

>Οι «Χοηφόρες» είναι το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Αισχύλου «Ορέστεια»,Αφηγείται τον φόνο της Κλυταιμνήστρας και του Αιγίσθου από τον Ορέστη, όταν αυτός επιστρέφει στο Άργος, με την συμπαράσταση της αδελφής του Ηλέκτρας και του χορού των Χοηφόρων.Η μεταφυσική του … Continue reading →

>Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κοζάνης παρουσίασε τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες σε διασκευή – σκηνοθεσία Γιάννη Καραχισαρίδη στο Δημοτικό Θέατρο «Δ. Κιντής» στην Ηλιούπολη στις 2/9, μετά από μακρά περιοδεία σε σημαντικό αριθμό ελληνικών πόλεων και δήμων, η οποία συνεχίζεται … Continue reading →

>Η Ρούλα Πατεράκη με αφορμή το «Puerto Grande» του Μάνου Λαμπράκη υλοποίησε το σκηνοθετικό της όραμα στα υπόγεια πρώην κρατητήρια της Γερμανικής Komandatur. Χώρος επιβλητικός, φορτισμένος με πόνο και ανθρώπινες χαραγματιές στους τοίχους αναδεικνύεται από τη σκηνοθέτιδα σ’ έναν σημαντικό … Continue reading →